Imaxino que, do mesmo xeito que
me ocorre a min, moitas ferrolás e ferroláns atopámonos nunha situación similar
á dunha ruela sen saída, asistindo ao desmantelamento laboral, social e
demográfico dunha cidade que pasou de ser unha das máis dinámicas e ricas de
Galicia, a converterse en sinónimo de paro, ruína e decadencia.
Pero o carácter ferrolán –que o
temos- e o inconformismo ideolóxico
propio da nosa orixe, aderezado cunha gran dose de terquedade e de optimismo,
leváronnos a coller todas as ferramentas que temos ao noso alcance para comezar
a picar nesa dura parede de pedra da
ruela en busca dunha saída. Un saída que temos o convencemento de que existe e
que poderemos alcanzar porque temos todo o necesario para logarlo.
Este símil explica a nosa razón
de ser. Somos persoas, homes e mulleres, nas que conflúen dúas ideas básicas:
amamos Ferrol -incluso o de agora, o triste e apagado- e temos unha concepción
progresista da vida e da nosa sociedade.
Así naceu o Foro Ferrol Vivo, un
espazo de debate e de ideas, aberto e construtivo, que pretende ir moito máis
aló do meramente teórico para deseñar un verdadeiro proxecto de cidade. Un
proxecto dunha cidade moderna, habitable, humanizada, con boas comunicacións e, sobre todo, con postos
de traballo para esas persoas que levan anos sen saber o que é cobrar unha
nómina a fin de mes e para a mocidade, que foxe ante a imposibilidade de
empezar unha vida.
Somos realistas. Sabemos que os
obxectivos son moi complicados e que en todos estes anos houbo diversos
intentos cos seus respectivos fracasos. Pero para comezar esta ardua tarefa de
derrubar o muro -que na nosa cidade, por certo, adquire un particular
simbolismo- contamos con pico e pa, é dicir, cun equipo de xente ilusionada e
cunha tremenda vontade de traballo e ganas de cambio, e cun potencial
patrimonial, natural, tecnolóxico e humano que creo que a estas alturas ninguén
cuestiona.
Sen censuras e sen tabús, pero
sempre desde unha perspectiva positiva. Xa está ben de flaxelarse, de
autocastigarse e de utilizar a crítica
constante cara a todo e cara a tod@s.
Miremos a adiante e traballemos sen descanso por un Ferrol vivo, o que
estou segura moitas e moitos desexamos, porque iso non é outra cousa que a de
loitar da man por un proxecto de cidade, por un proxecto de vida.
Ningún comentario:
Publicar un comentario