Translate

xoves, 5 de febreiro de 2015

FIMO

Unha das imaxes que recordo dos veráns da miña infancia é a de xogar na casa dos meus avós en Covas, alá por mediados de xullo, cun avión de cortiza que me compraban os meus pais nunha feira que esperabamos como auga de maio. Para nenos e maiores, a Feira de Mostras constituía un auténtico evento nunha cidade en auxe e bonanza a todos os niveis. Miles de persoas acudían a Punta Arnela para comprar obxectos do máis diverso -recordo dispositivos, como un recolledor de migas, que estivo durante anos na miña casa- ou, simplemente, para dar un paseo e coñecer algunhas das novidades do mercado en diversos sectores.
Dende entón, principios dos 80, ata agora, metidos de cheo no século XXI, FIMO pasou por mil e unha vicisitudes, desafiou a reconversións e crises e, ata fai ben pouco, saíu practicamente indemne. Pero esta especie de pacto co demo -en sentido positivo- rematou hai un par de anos, cando os traballadores empezaron a sufrir atrasos en nóminas, despois se produciron despedimentos e fai nada, o Concello, para evitar o peche dunhas instalacións que no seu día foron pioneiras en Galicia, fixo un desembolso de 600.000 euros (e 366.000 a Deputación) para recuperar, en poxa, a titularidade da propiedade dos devanditos terreos.

Deixando a un lado aspectos criticables da actuación dun Concello que tomou cartas no asunto cun FIMO agonizante e que xa perdera moito tempo e, sobre todo, postos de traballo, o certo é que agora se abre un momento crucial. Un momento que debe ser aproveitado para converter a este recinto nun motor socioeconómico de Ferrol e de toda a bisbarra. Mancomunalo, incluír a Deputación e Xunta en socios dentro do seu consello de administración e, sobre todo, realizar un plan de usos que inclúa a celebración dunha gran feira internacional do turismo e outras de prestixio sobre naval e porto -é dicir, sobre recursos que temos e podemos "vender"- resultan pezas clave dun crebacabezas que non debe esquecer algo fundamental e prioritario: aboar as nóminas que se deben a uns traballadores que mantiveron en pé un dos referentes da nosa cidade.

Ningún comentario:

Publicar un comentario