Translate

venres, 17 de xuño de 2016

Leccións sobre igualdade, ningunha

Vivimos nuns tempos de campañas case permanentes. Cunha cidadanía hastiada da política ou, mellor dito, realmente enfadada de convivir co peor dela, as e os especialistas en comunicación se devanan os miolos para buscar fórmulas que enganchen e atraian para conseguir ese ben tan prezado chamado voto.
Os partidos de nova creación teñen moito máis fácil esta tarefa, posto que,  co expediente limpo de po e palla ao non ter no seu breve periplo responsabilidades de goberno -ou levan escaso tempo- e un discurso centrado na rexeneración e na crítica constante cara ao que consideran “vella política”, espertan entre o electorado ese entusiasmo que os partidos tradicionais - antigos en historia, non vellos- non conseguen provocar.
Por todo iso, resulta cando menos sorprendente que estes “emerxentes”, tan afeccionados aos xestos e símbolos, esquecesen a, nin máis nin menos, a metade da poboación: as mulleres.
Nunha época na que o movemento feminista reactivouse notablemente debido aos ataques permanentes do Partido Popular en contra de dereitos que se crían consolidados, como o da maternidade, e ante un terrorismo machista que, lonxe de diminuírse, converteuse nun verdadeiro problema de Estado, a visibilización das mulleres non é cuestión baladí.
A quen non se nomea, non existe, E, por tanto, a linguaxe convértese nunha ferramenta fundamental para alcanzar esta tarefa. Baixo esta premisa, obviar a linguaxe inclusiva na propia denominación de dúas dos principais partidos emerxentes, como Cidadáns ou Unidos Podemos, non parece o máis acertado.
Son moitos anos de loita, de grandes e pequenas conquistas alcanzadas grazas ao traballo arreo de mulleres -e de homes que tamén crían na igualdade-. Son moitos anos de esforzos, en ocasións con consecuencias tráxicas, que non poden, nin deben, quedar en saco roto. E son moitos anos de compromiso dalgúns partidos políticos, como o socialista, que durante os seus períodos de Goberno deu pasos fundamentais a favor da igualdade real e efectiva entre homes e mulleres.
Esquecer ás mulleres na nomenclatura política vai máis aló do anecdótico porque quen non ten en conta a súa, a nosa, existencia, tampouco ten interiorizados certos principios básicos da igualdade. As ideas de Cidadáns sobre a violencia de xénero -que non consideraba como tal, ata que non lle quedou máis remedio que rectificar- ou a escasa presenza de mulleres enpostos de saída das candidaturas ou de dirección de Podemos constitúen só algúns exemplos.

Por iso, fronte a esa laureada nova política, reivindico o compromiso demostrado, ao longo de 137 anos de historia, cos dereitos e liberdades das mulleres. Así que en igualdade, leccións ao Partido Socialista, as xustas. Ou, máis ben, ningunha.

http://praza.gal/opinion/3394/leccions-sobre-igualdade-ningunha/

Ningún comentario:

Publicar un comentario