Resulta complicado tratar de
escribir un artigo de balance sobre violencia machista mentres non cesan de
chegar noticias de casos e máis casos de agresións contra mulleres. O machismo,
por desgraza, non dá treguas nin entende de procesos electorais, vacacións de
Nadal e festividades varias e, así, a poucos días de comezar un novo ano, a
estatística do Ministerio de Igualdade correspondente a 2016 empeza a tinguirse
de vermello ante varios brutais asasinatos.
En Galicia a realidade é
dramática. Péchase un ano, 2015, terrible en canto a número de vítimas. Nove.
Sete mulleres asasinadas a mans das súas parellas ou ex parellas e dúas nenas
cuxo pai decidiu quitarlles brutalmente a vida co cruel obxectivo de vingarse
da súa ex muller.
Máis aló do que os datos
revelan, como que Galicia foi a terceira comunidade autónoma -unicamente por
detrás de Andalucía e Comunidade Valenciana- en número de mulleres asasinadas
por violencia machista ou que 2015 pechouse con máis vítimas que 2014 -unha
muller máis que o ano anterior-, debemos afondar nas causas e a orixe deste
repunte de violencia contra as mulleres.
Evidentemente, os recortes do
PP, tanto por parte do Goberno de España como da Xunta de Galicia, teñen moito
que ver neste incremento porque a ninguén se lle escapa que a maiores recursos,
maiores ferramentas para combater o machismo desde todos os ámbitos. Pero estes
recortes non podemos entendelos como
cifras sen máis, senón que as partidas deben ser a consecuencia dunhas
políticas definidas, transversais e contundentes contra o machismo e a
violencia que este xera.
E aí, na orixe, é onde, baixo o
meu punto de vista, o Partido Popular ten cometido os maiores erros; uns erros
que cualifico como tales porque entendo que ningún partido pode compartir,
avalar ou mesmo entender as agresións contra as mulleres, pero que se sustentan
nunha ideoloxía conservadora e en ocasións claramente machista. E esta
ideoloxía é a que levou ao PP nestes anos para recortar en todo aquilo que
soaba a igualdade, o elemento principal sobre o que hai que traballar se
realmente queremos acabar con esta lacra.
Retirar do sistema educativo a
materia de Educación para a Cidadanía e reducir competencias de forma drástica,
a través da Lei de Bases de Réxime Local, aos Concellos, foron demoledores
nesta tarefa integral de loita contra a violencia machista. Unha educación en
igualdade en todos os niveis escolares e unha prevención, protección e
asistencia próximas e personalizadas resultan fundamentais para afrontar o
problema serio de machismo que padecemos.
Nos últimos anos, está a
percibirse un incremento de condutas machistas na poboación adolescente e
xuvenil. Eles, que controlan, someten e, en ocasións, agreden ás súas parellas
física ou psicoloxicamente, e elas que, en niveis preocupantes, non só
consenten estes comportamentos, senón que os entenden e mesmo consideran sinais
de amor. Mateina porque era miña, esa frase levada ao cinema e ao mundo da
música, convértese nunha realidade cada vez máis interiorizada e asumida.
Non será o momento de, unha vez
por todas, afrontar de forma seria o problema? Non debemos apostar por unha
educación afectivo-sexual e en igualdade? Non debemos devolver aos Concellos
esas competencias que, en materia de atención ás mulleres, permitíalles ofrecer
unha atención directa ás vítimas? Non debemos deixar de escatimar recursos e
repoñer todo o que se reduciu en anos anteriores? Non debemos desenvolver na
súa totalidade e revisar a Lei Integral de 2004, adaptándoa aos novos tempos e
realidades, ampliando a súa cobertura a toda a violencia estrutural de xénero,
con independencia do tipo de relación da vítima co agresor? A resposta a todas
estas preguntas é obvia: debemos e temos que facelo de forma urxente se
queremos empezar a poñer freo a esta terrible realidade. Por iso, resulta agora
necesario máis que nunca impulsar un Pacto de Estado contra a violencia
machista. Este era un dos compromisos de Pedro Sánchez e unha das principais
tarefas que debe afrontar o próximo Goberno, agardemos que progresista. O
Goberno de España e, sen dúbida, o da Xunta de Galicia.
Ningún comentario:
Publicar un comentario