Xogando coa igualdade

Soan campás de eleccións. E comeza o particular show do PP.  Alentados por un máis que satisfactorio -dado o panorama- resultado nos comicios do 26-X e co obxectivo de revalidar a súa enésima maioría absoluta, o Partido Popular de Galicia púxose ao choio cunha nova campaña de anuncios e medidas electoralistas.

Nesta especie de mercadillo do todo vale por un voto,  as mulleres convertémonos en branco da diana. Así que os mesmos que, ofendidísimos, acusaban á oposición de utilizar politicamente ás vítimas de violencia machista cando, por exemplo, se pediron diferentes comparecencias e explicacións ante brotes alarmantes de asasinatos machistas ou, por poñer outro exemplo, despois dos salvaxes recortes dos últimos anos, non o pensaron nin un segundo e decidiron lanzar unha ofensiva de anuncios electoralistas coa igualdade como protagonista.

Primeiro foi cun tema tan delicado como o das axudas ás mulleres vítimas de violencia machista. Despois de anos de Goberno negándose sistematicamente a ampliar a todo o ano a convocatoria de solicitudes do chamado salario da liberdade para que todas as mulleres puidesen solicitalo, tiveron que chegar unhas eleccións que se presumen complicadas para o PP para votar a favor. Iso si, con trampas e condicións, xa que será o próximo Goberno que salga das urnas de outono o que teña que modificar a Lei de 2007.

E, cando xa parecía que o electoralismo neste ámbito estaba cuberto, e despois de cargarse dunha plumada Educación para a Cidadanía,  van e presentan unha materia sobre igualdade, que anuncian aos catro ventos e venden como a proba palpable do compromiso da Xunta coas políticas de igualdade. Claro, que o fan a mediados de xullo, cos centros xa finalizando a tramitación das matrículas e, por tanto, con escasas -ou nulas- posibilidades de que entre en funcionamento durante o curso académico 2016/17. De feito, como nai dun neno que accede a 1º da ESO (un dos dous cursos onde se supón que se vai a impartir), podo asegurar que hai días que formalicei a súa matrícula e en ningún caso déuseme dita opción.

Escarbando un pouco máis, atopámonos con que se trata dunha materia voluntaria para os centros e optativa para o alumnado de 1º e 2º da ESO que, se pasados todos estes obstáculos, deciden cursala, recibirán unha suposta formación en igualdade durante unha hora á semana por parte de alguén a quen non se lle esixirá titulación específica ningunha. É dicir, que calquera docente -ás e os que a Xunta se empeña ano tras ano en complicar máis a súa tarefa- poderá impartir unha materia na que, supostamente, se abordarán cuestións tan complexas como a violencia machista. Protocolos de actuación, formas de detección da violencia, utilización das novas tecnoloxías ou avances lexislativos en dereitos e liberdades das mulleres ao longo da historia son só algúns exemplos que se me ocorren que poderían entrar nun temario -que descoñezo se existe e, se é así, quén se encargou de realízalo e en base a qué criterios- para o que, e cae de caixón, resulta necesaria unha formación previa.

Así que, vendo o visto,  lonxe queda este anuncio de incorporar ao currículo a formación específica en Igualdade, educación afectivo-sexual e de prevención da violencia de xénero en todas as etapas educativas, que é a proposta socialista defendida e comprometida. Proposta que, por certo, incluíu o Grupo Parlamentario do PSdeG nunha iniciativa parlamentaria presentada pola deputada portavoz de Igualdade Carmen Acuña (o decálogo contra a violencia machista) e que, xa inmersos nesta especie de lavado de fronte preelectoral, foi aprobada cos votos favorables tamén do PP.

Por tanto, a cumprir co acordado, pero sen xogos e demagoxias. Xa basta de xogar coas mulleres.

http://praza.gal/opinion/3465/xogando-coa-igualdade/