Ferrol tamén é Europa

Nunhas semanas, a cidadanía europea ten unha cita coas urnas para elixir representación nunhas institucións que ata hai ben pouco parecíannos totalmente afastadas e carentes de contido. De feito, tivo que vir esta feroz crise para darnos conta de que a ata entón descoñecida prima de risco ou o Banco Europeo, por citar só uns exemplos, tiñan moita máis importancia nas nosas vidas do que pensabamos, ou que o chanceler dun país como Alemaña podía chegar a decidir sobre nós e gobernar máis que o presidente Rajoy.

Pois ben, con esta realidade démonos de fociños nestes  anos; unha realidade que se traduciu nunha serie de recortes que ao PP, alumno avantaxado da dereita máis rancia e neoliberal que goberna Europa, non lle tremeu a man en aplicar, levando este país a unha situación desesperada. A reforma laboral, o recorte de servizos públicos, a eliminación da xustiza universal e gratuíta ou a intención de cargarse dereitos fundamentais da muller a través da reforma da chamada Lei do Aborto, entre outras moitas medidas, lonxe de conseguir a tan ansiada "recuperación", afundiunos máis no pozo da desigualdade, da precariedade, do paro, da incerteza.
Por iso, porque Ferrol tamén é Europa, porque queremos á nosa cidade con toda a nosa alma e porque esiximos solucións inmediatas para os que seguimos e para que regresen os que se foron, ademais de proxectos de futuro para que as nosas fillas e fillos poidan elixir quedarse aquí, o 25 temos unha oportunidade de ouro. Unha oportunidade para iniciar un cambio que, en honor a unha cidade berce e referente do movemento obreiro, sindical e da igualdade entre homes e mulleres, pode significar o inicio da volta ás políticas progresistas e, en definitiva, de esquerdas que abandeira o Partido Socialista.

E para as persoas que vivimos en Ferrol, a situación antóllasenos aínda moito peor. O noso "Ferroliño" mórresenos. Cunha taxa de paro do 32% e arredor de 6.000 postos de traballo perdidos en 2013 -do 35% no caso de desemprego feminino-, coas gradas baleiras duns estaleiros que viñeron dando de comer directa ou indirectamente a moitos miles de veciños e veciñas, con decenas de comercios que están a pechar as súas portas ante a escaseza de ingresos, e cunha poboación que decrece de forma alarmante porque novos e maiores teñen que marchar a buscar un futuro digno, os nosos gobernos local, autonómico e estatal obstínanse en mirar para outro lado.

Publicado en la Voz de Galicia o 18 de maio de 2014